คำอธิบาย
หนังสือสูจิบัตร “เรามาจากไหน ?” ของศิลปิน อนันต์ ปาณินท์ นิทรรศการเดี่ยวของศิลปินผู้ยังคงมีไฟทำงาน แม้วัยจะล่วงเลยมาจวบ 80 ปี ศิลปินกล่าวถึงการทำงานของเขาว่า “การทำงานศิลปะ พึ่งพาอาศัยประสบการณ์จากการเดินทาง ไม่ได้เป็นการบันทึกภาพที่เราเห็น ไม่ได้เป็นการจดจำเหตุการณ์ที่เราเห็นด้วยตาทุกครั้งที่เรามองเห็นหรือได้ยิน มันไม่มีแค่ภาพ หรือเสียง มีความรักความเกลียดชัง ความเมตตากรุณาปราณี มีความรู้สึกนึกคิด วิเคราะห์วิจารณ์ มีความงาม ความน่าเกลียดน่ากลัว ซึ่งเป็นการแปรสัญญาณของสมองจากภาพและเสียงที่เราได้ยิน
… เฟรดเดอริค แลงก์บริดจ์ บอกว่าคนสองคนมองออกไปทางหน้าต่าง“คนหนึ่งเห็นโคลนตม อีกคนเห็นดวงดาวอยู่พราวพราย”
สิ่งทั้งหลายที่เราเห็น ที่เราได้ยิน ไม่มีอะไรเลย นอกจากความคิดของเราเองกวีจีนโบราณเขียนไว้ว่า “ต้องเดินทางหมื่นลี้ อ่านหนังสือหมื่นเล่มจึงจะเขียนใบไผ่ได้งดงามการเขียนใบไผ่ได้งดงาม” ไม่ใช่เพราะฝึกฝนจนมีฝีมือแต่ต้องสัมผัสจิตวิญญาณของธรรมชาติทั้งหมด”
อนันต์ ปาณินท์ เป็นศิษย์รุ่นเดียวกับถวัลย์ ดัชนี ศิษย์รุ่นสุดท้องของอาจารย์ศิลป์ พีระศรี เฉกเช่นเดียวกับดำรง วงศ์อุปราช,จรูญ บุญสวน ซึ่งศิลปินรุ่นนี้ล้วนไม่ธรรมดาสักคนเดียว
